Jarosław Wieczorek, wojewoda śląski zachęca do zapoznania się z ważnymi zaleceniami wojewódzkiego konsultanta ds. endokrynologii dr n. med. Janusza Strzelczyka dotyczącymi suplementacji preparatów z jodkiem potasu.
Transkrypcja filmu
Dr n. med. Janusz Strzelczyk:
"Wskazaniem do stosowania jodku potasu jest sytuacja, kiedy rzeczywiście dojdzie do zagrożenia nuklearnego, skażeniem radioaktywnym jodem. W takiej sytuacją, ten produkt podajemy dzieciom, jak również osobom dorosłym do 60 roku życia. Dlaczego tak, dlaczego do 60 roku życia? Ano dlatego, że dla osób po 60 roku życia to ryzyko związane z przyjęciem leku jest dużo większe, niż korzyść z tego wynikająca. Żyjemy na terenach, gdzie nie mamy niedoboru jodu, a więc możliwość pochłonięcia dawki jest dużo mniejsza. W takiej sytuacji ilość przyjętej substancji radioaktywnej byłaby dużo, dużo niższa, a biorąc pod uwagę dużo niższy metabolizm, na który wpływają między innymi hormony tarczycy, tak więc w takiej sytuacji, tych hormonów, tyle nie potrzeba, mija się to jakby z celem. Dlaczego? Dlatego, że korzyść to zablokowanie tarczycy. Tyle, że w tych przypadkach u osób po 60 roku życia, istnieje dużo większe ryzyko wystąpienia trwałej niedoczynności tarczycy, co jest dużo gorsze wystąpienia nadczynności tarczycy. W takiej sytuacji ten efekt jest zdecydowanie gorszy, jeśli chodzi o przyjmowanie tak dużej dawki preparatu jodu.
Proszę Państwa, komu w takiej sytuacji powinniśmy i dlaczego podać. Tak jak powiedziałem, po pierwsze dzieci, dlatego, że u nich ten metabolizm i zapotrzebowanie na hormony tarczycy jest dużo większy i osoby do 60 roku życia, w dawkach oczywiście zależnych od wieku. U osób dorosłych, od 12 do 60 roku życia, podajemy 100 miligram, a więc dwie tabletki. Od 3 do 12 roku życia podajemy 50 miligram, czyli jedną tabletkę. Od pierwszego do 3 roku życia połówkę, czyli 25 miligram. Noworodkom podajemy 12,5 miligram. Pamiętajmy, że kobiety w ciąży są traktowane tak jak osoby dorosłe, czyli przyjmują dawkę 100 miligram.
Tabletkę można przyjąć w sposób dowolny, można ją rozgryźć, można ją rozpuścić, można ją połknąć, tutaj nie ma większego problemu.
Komu nie powinniśmy podawać tego leku? Po pierwsze osobom uczulonym na tą substancję, na jodek potasu. Po drugie, u osób z nadczynnością tarczycy, po wtóre u osób z chorobami naczyń krwionośnych, jak również u osób ze schorzeniami autoimmunologicznymi, zwłaszcza z chorobami skóry, którym towarzyszy świąd, którym towarzyszą zmiany pęcherzowe. Oczywiście, bardzo ostrożnie powinniśmy podawać preparat osobom odwodnionym, u osób z niewydolnością nadnerczy, czy nerek. To są te podstawowe czynniki, które są przeciwskazaniem do stosowania jodku potasu.
Chciałbym jeszcze raz podkreślić, wraz z wiekiem zapotrzebowanie na hormony tarczycy jest nieco niższe, tak wiec zapotrzebowanie na tę substancję, na ten jod jest niższe. Proszę zwrócić uwagę, jeśli będziemy podawali ten preparat wszystkim osobom, zwłaszcza tym, którym nie przyniesie to jakiejkolwiek poprawy, czy nie przyniesie to jakiejkolwiek korzyści, możemy wywołać tylko i wyłącznie potencjalne czynniki ryzyka, jakim jest nadczynność, jakim jest nasilenie objawów sercowo-naczyniowych, a pamiętajmy, że osoby starsze zwykle takie choroby mają. Potencjalna korzyść jest znikoma, wręcz zerowa. Zwróćmy również uwagę na to, że jeśli nawet istnieje jakiekolwiek ryzyko, to ryzyko czego, ryzyko wystąpienia nawet choroby nowotworowej, to w takiej sytuacji to ryzyko wystąpi po dwudziestu, dwudziestu pięciu latach, więc mamy czas na to żeby odpowiednio zareagować. Rekomendacje europejskich, światowych towarzystw są takie żeby to nawet podawać do 40 roku życia, aczkolwiek w naszym kraju, to trzeba podkreślić, że przyjmujemy granicę 60 lat.
Proszę Państwa, jeszcze jedna bardzo ważna rzecz. Jeżeli osoba po 60 roku życia zgłosi się po tą tabletkę, nikt nie odmówi jej wydania takiego leku. Natomiast trzeba podkreślić, czy ryzyko z tym związane, nie jest większe niż korzyść z tego wynikająca."
Przypomina się, że w Orzeszu dystrybucja tabletek z jodkiem potasu rozpocznie się z chwilą powstania zagrożenia (w przypadku awarii elektrowni jądrowej i uwolnienia do atmosfery radioaktywnego jodu) i na polecenie stosownych władz.